معنی غم فرسوده در لغت نامه دهخدا

ناتوان شده از غم و غصه. (ناظم الاطباء). آنکه غم او را بفرساید. غمزده. غمکش:، گرچه غم فرسودۀ دوران بدم، مرگ عزالدین مرا فرسود و بس.، خاقانی

معنی غم فرسوده در فرهنگ لغت هوشیار

ناتوان شده از اندوه و غصه غمزده غمکش

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(غَ فَ دَ / دِ)

درماندگی از غصه و اضطراب. ناتوانی از اندوه و غم. (ناظم الاطباء). فرسودگی بسبب غم و اندوه. رجوع به غم شود

(دَ / دِ)

آنکه بدو غم رسد. غم زده. غمناک:
هر یک چو غریب غم رسیده
از راه زمان ستم کشیده.
نظامی.
چاره ای کن که غم رسیده کسم
تا یک امشب به کام دل برسم.
نظامی

درماندگی از غصه و اضطراب، فرسودگی بسبب غم و اندوه

آنکه غمگین است غمزده غمناک